Συγκλονισμένη απ’ όσα έχουν γραφτεί για την εγκληματική φωτιά στο Μάτι θέλησα να δω πώς κυλάει η ζωή μετά την καταστροφή που υπέστη η περιοχή. Έτσι, πήρα το αυτοκίνητο και έκανα μια αυτοψία που ξεκινά από το Διόνυσο και καταλήγει ως και τη Ραφήνα. Συνομίλησα με εθελοντές, με τους συντονιστές που δίνουν οδηγίες στους πυροσβέστες και στο στρατό καθώς και τους απλούς πολίτες.
Πραγματικά, αν και δεν έχω καμία σχέση με την τοπική αυτοδιοίκηση και το μηχανισμό πολιτικής προστασίας διαπίστωσα πολλά κενά που με την απλή και μόνο λογική ακούγονται το λιγότερο παλαβά και του ποδαριού. Τη θλίψη την αντικατέστησε ο θυμός και η ανάγκη να ερευνήσω για λογαριασμό του Pagenews.gr όσα ευτράπελα έπεσαν στην αντίληψή μου.
Αναλυτικά:
Περιπολίες στη δασική περιοχή από το Διόνυσο έως το Μάτι:. Δεν είδα πουθενά σ’ όλη τη διαδρομή μέχρι το Μάτι ένα πυροσβεστικό όχημα ή κάποιους εθελοντές πυροσβέστες να κάνουν περιπολία στη διαδρομή από το Διόνυσο έως τη Ραφήνα. Υποτίθεται δε πως έχει εκδοθεί δελτίο επικινδυνότητας πυρκαγιών λόγω αέρα. Μην ξεχνάμε, επίσης, τη μικρή φωτιά στο Γραμματικό που αποτελεί παράδειγμα πως οι εμπρηστές δεν έχουν συγκλονιστεί από την εθνική τραγωδία. Επίσης, δεν είδα πουθενά κρουνούς με νερό για τη διευκόλυνση των πυροσβεστών ή και των κατοίκων σε περίπτωση πυρκαγιάς κάτι που έχει καταγγελθεί και επισήμως.
Δασικές εκτάσεις: Οι πευκώνες χαρακτηρίζουν το αττικό τοπίο, λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με την ανθρώπινη παρέμβαση κατά εποχές. Αν το πευκοδάσος καθαριστεί και δεν υπάρχει υπόροφος βλάστηση, η πυρκαγιά όταν ξεσπάσει θα μείνει στο έδαφος και δεν θα καταστρέψει εύκολα τα δέντρα. Είναι πραγματική αυτοκτονία η ανυπαρξία διόδου προς τη θάλασσα καθότι έχουν εμποδιστεί έξοδοι διαφυγής .
Άναρχη βλάστηση και ξερά χόρτα: Οι οικοπεδούχοι που δεν μένουν στην περιοχή δεν καθαρίζουν τα οικόπεδά τους με αποτέλεσμα να αρπάζουν φωτιά αμέσως, όπως έγινε στο Μάτι. Πρόστιμα και έλεγχος δεν υπάρχει;
Κακοί δρόμοι: Φτάνοντας στο Μάτι κατάλαβα πως όλοι οι δρόμοι είναι πάρα πολύ στενοί. Κάποιοι δε διασταυρώνονται (φανταστείτε ένα νοητό σταυρό) με αποτέλεσμα να μπλοκάρουν αυτοκίνητα που βγαίνουν από τους κάθετους δρόμους σε στενούς «κεντρικούς άξονες» διπλής κατεύθυνσης. Πράγματι, κάτω από τις συνθήκες αυτές αν δεν είσαι μόνιμος κάτοικος δεν μπορείς να σωθείς. Ακόμη και με εντολή εκκένωσης δεν ξέρεις πού να πας για να μη γίνεις στάχτη. Είναι σαν να βρίσκεσαι σ’ ένα λαβύρινθο που δε μπορείς να αντιληφθείς πού είναι η αρχή και πού η έξοδος.
Έλλειψη σήμανσης: Εγώ που δεν είμαι της περιοχής χάθηκα πολλές φορές σε στενά που είναι αδιέξοδα, γεμάτα μεγάλα κλαδιά χωρίς την ελάχιστη σήμανση και με μηδενικό φωτισμό. Πρόκειται για τουριστική περιοχή με εκατοντάδες Έλληνες και ξένους καθώς είναι καλοκαιρινό θέρετρο! Εφόσον η κυβέρνηση έχει «σιωπηλά» αποδεχτεί όλες τις παρανομίες και την αναρχία δεν έπρεπε για να προστατέψει τον κοσμάκη να βάλει ταμπέλες με αδιέξοδα, πινακίδες με σήμανση διαφυγής καθώς και χάρτες της περιοχής σε κεντρικούς άξονες δίπλα σε ξενοδοχεία; Δια της μαντικής είναι αδύνατον να προσανατολιστείς, πόσο δε σε καταστάσεις όπως η φονική πυρκαγιά ή ένας σεισμός.
Άναρχη δόμηση: Το Μάτι ήταν μια πυκνοδομημένη δασική έκταση, η οποία ξεκίνησε να οικοδομείται τη δεκαετία του ’70 φτάνοντας στο σημερινό αποκορύφωμα. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν ολοκλήρωσαν το Δασολόγιο, το Κτηματολόγιο; Γιατί δεν έγιναν πολεοδομικές μελέτες; Μήπως γιατί το κράτος δε θέλει να γίνει δυσάρεστο, να χάσει ψήφους και έσοδα από νομιμοποιήσεις και φόρους;
Όσον αφορά την παλαιότητα των αυθαιρέτων που έχουν δηλωθεί, το 17% αφορά κτίσματα προ του 1975, το 32% αφορά κτίσματα μέχρι το 1982, το 28% κτίσματα από το 1983 έως το 2003 και το 23% αυθαίρετα κτίσματα από το 2004 έως τις 28/7/2011 (ημερομηνία «κόκκινης γραμμής» για τη δήλωση αυθαιρέτων).
Να σημειωθεί πως έννομα κανείς δεν μπορεί να οικοδομήσει σε δασικές περιοχές ή ακόμη σε περιοχές που είναι ρέματα, τα οποία δεν έχουν οριοθετηθεί, όπως ασφαλώς δεν μπορεί και να οικοδομήσει στη ζώνη αιγιαλού-παραλίας που καταπατήθηκε.
Τα σπίτια και τα ξενοδοχεία έχουν κτιστεί σ’ όλο το μήκος του Ματιού όπως και αρκετά πάνω στο βουνό που σκάνε σα μανιτάρια κατά τη διαδρομή από το Διόνυσο προς Νέα Μάκρη. Να σημειωθεί δε πως δε μιλάμε για μικρά καταλύματα αλλά βίλες και συγκροτήματα κατοικιών. Είναι εμφανής η παρανομία δεδομένου πως αναφερόμαστε σε δασική περιοχή γιατί είναι χτισμένα κυριολεκτικά στο πουθενά μέσα στο βουνό που περιβάλλεται από πεύκα.
Επίσης, όλα τα σπίτια στο Μάτι, έχουν περίφραξη περιμετρικά που ακουμπά το φράχτη του γείτονα με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν δίοδοι διαφυγής έχοντας μετατρέψει τη θάλασσα σε ιδιωτικές παραλίες. Βρήκα μόνο μια δίοδο όπως θα δείτε και στη φωτογραφία- με ένα δέντρο που δεν έχει κλαδευτεί ή και κοπεί – που είναι τόσο στενή που στην περίπτωση της πυρκαγιάς πρέπει να είσαι πολύ γρήγορος και αποφασισμένος να ρισκάρεις τη ζωή σου για να μην καείς ζωντανός.
Τα σπίτια είναι κυριολεκτικά το ένα δίπλα στο άλλο και υπάρχουν σημεία που κρύβουν εντελώς τη θάλασσα που είναι η μοναδική σωτηρία. Κάποια πολυώροφα κτίρια χτίστηκαν ως παραθεριστικές κατοικίες (με ειδικούς όρους δόμησης) που δόθηκαν για οικόπεδα τη δεκαετία του ’60. Ορισμένοι μη δασικοί θύλακες επίσης χτίστηκαν νόμιμα, ως εκτός σχεδίου περιοχές (με αρτιότητα 4 στρεμμάτων ή 2 στρεμμάτων για οικόπεδα που είχαν «πρόσωπο» στην παραλιακή οδό Ποσειδώνος). Η δόμηση μετά τον δρόμο προς τη θάλασσα είναι σχεδόν στο σύνολό της παράνομη. Κρύβει τη θέα της θάλασσας, αλλοιώνει την εικόνα της περιοχής και βέβαια τη μετατρέπει σε «ωρολογιακή βόμβα».
Σύμφωνα με το δασικό χάρτη 3.493 στρέμματα βρίσκονται εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεως (δηλαδή είναι πολεοδομημένα), 3.700 στρέμματα είναι ουσιαστικά δομημένα –είχε ζητηθεί η ένταξή τους στο σχέδιο αλλά αυτή δεν προχώρησε– και περίπου 1.500 στρέμματα είναι οι λεγόμενες «οικιστικές πυκνώσεις» (δηλαδή αυθαίρετα σε δασικές εκτάσεις).
Έλλειψη πυροσβεστήρων και πυροπροστασίας: Ρώτησα κάποιους κατοίκους αν στα σπίτια τους είχαν πυροσβεστήρα καθότι δασική περιοχή. Δήλωσαν έκπληκτοι! Αναρωτιέμαι λοιπόν ποιος είναι ο εγκληματίας; Αυτός που παρανομεί και δεν έρχεται την επόμενη μέρα η πολεοδομία, το δασαρχείο και το λιμενικό να κάνουν αυτοψία και να προσφύγουν σε πρόστιμα και κατεδάφιση; Αναρωτιέμαι δε πώς μεταξύ τους συνεννοούνται οι υπηρεσίες και τί είδους «μαϊμουδιές» γίνονται. Αυτός που διέπεται από ωχαδερφισμό; Αυτός που εισπράττει φόρους και φακελάκια κάνοντας τα στραβά μάτια;
Παραιτήσεις: Μήπως έγιναν για τα μάτια του κόσμου; Τι νόημα έχει να ξηλώνεις μετά από μια καταστροφή και μάλιστα μέσα στον Αύγουστο με τα μελτέμια και την αύξηση του τουρισμού; Αυτοί που θα αναλάβουν πότε θα ενημερωθούν και πότε θα είναι σε θέση να αναλάβουν δράση;
Το περίφημο οικόπεδο που κατέληξαν 26 άνθρωποι: Η ιδιοκτήτρια της μάντρας που κάηκαν οι 26 άνθρωποι έχει σχέσεις με πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει διατελέσει Νομάρχης στην περιοχή όπως έχουμε διαβάσει στις δηλώσεις του κου. Σπίρτζη και μού επιβεβαίωσε και κάτοικος της περιοχής που ρώτησα. Πρόκειται για δημόσια δασική έκταση, που έχει κριθεί υπέρ του Δημοσίου. Επίσης, έχει παραβεί τη νομοθεσία του νόμου Τρίτση περί περιφράξεων σε απόσταση 500 μέτρων από τον Αιγιαλό. Άρα είναι πασιφανές πως κάποιοι γνωστοί – άγνωστοι έκαναν τα στραβά μάτια.
Το εν λόγω οικόπεδο είναι περιφραγμένο. Εντός, βλέπεις αυτοκίνητα και λαμαρίνες που έχουν λιώσει και μια μάζα μεταλλική χυμένη και κολλημένη στη γη. Κάτοικος της περιοχής μού είπε πως ο η οικογένεια (δεν το γνωρίζω και δεν το έχω ερευνήσει απλά αναφέρω τί ειπώθηκε) κάνει και έρανο για να φτιάξει ξανά το σπίτι του και να περιφράξει το οικόπεδό του, αντί να τιμωρηθεί και να δικαστεί για εγκληματική πράξη τόσων ψυχών και φόνο από αμέλεια.
Η κατάσταση των σπιτιών: Τα περισσότερα σπίτια έχουν χαρακτηριστεί ως νούμερο «2». Πρόκειται για σπίτια που έχουν μείνει μόνο οι εξωτερικοί τοίχοι, οι μαντρότοιχοι και τα συρματοπλέγματα. Κατ΄ ουσίαν είναι κενά δεδομένου πως τα πάντα έχουν γίνει στάχτη. Το οξύμωρο είναι πως μπορεί να έχει καεί ένα σπίτι και το απέναντι όχι. Βλέπεις αποκαΐδια, αυτοκίνητα και μηχανές καμένες, παιχνίδια, κουζίνες απανθρακωμένες και σπασμένα τζάμια.
Κέντρο επιχειρήσεων στο Μάτι: Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες συνομίλησα με το κέντρο συντονισμού του στρατού, της αστυνομίας και των πυροσβεστών. Το εν λόγω κέντρο απαρτίζεται από ένα τραπέζι δίπλα στη θάλασσα, μια σκηνή και ένα τζιπ. Λίγοι στρατιώτες και ο συντονιστής είναι υπεύθυνοι στο να δίνουν οδηγίες στους προαναφερθέντες. Θέτοντας ορισμένες ερωτήσεις ανακάλυψα τα εξής:
Α) Κανένας από τους συντονιστές αλλά και τους πυροσβέστες δεν είναι της περιοχής. Πώς λοιπόν και τί συντονίζουν όταν δε γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες και τις παγίδες που υπάρχουν; Δε θα έπρεπε να είναι και κάποιοι ντόπιοι;
Β) Τοποθετήθηκαν οι συντονιστές μετά τη φονική πυρκαγιά και όχι από την αρχή του καλοκαιριού ως όφειλε η πολιτική προστασία δεδομένης της επικινδυνότητας και του ιστορικού πυρκαγιών τους θερινούς μήνες.
Γ) Βρίσκονται επί ποδός επί 24ωρου βάσεως με βάρδιες και όταν ρώτησα το διάστημα που θα μείνουν ή σε ποιους απευθύνονται δεν έλαβα απάντηση. Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί δε δημιουργεί η πολιτεία μια ομάδα ανθρώπων εκπαιδευμένη για τις φυσικές καταστροφές όπως στην Αμερική που να είναι κρατική και να βρίσκεται επί ποδός 365 μέρες το χρόνο κάνοντας υποχρεωτικά σεμινάρια στους πολίτες και στα σχολεία με ασκήσεις εκκένωσης, πρόληψης και ελέγχου της ορθής λειτουργίας όλων των υποδομών. Ο ΕΝΦΙΑ ή μέρος των φόρων έπρεπε να επιστρέφεται στον άνθρωπο μέσω πόρων και υποδομών.
Επαφή με την αστυνομία: Η αστυνομία κάνει περιπολίες στην περιοχή σε 24ωρη βάση θέλοντας όπως μού είπαν να προστατέψουν τα λιγοστά υπάρχοντα των ανθρώπων αλλά και να δημιουργήσουν ένα αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες. Όντας και οι ίδιοι σοκαρισμένοι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Ρωτώντας κατοίκους δήλωσαν πως πράγματι οι περιπολίες είναι συνεχείς.
Επαφή με τους πολίτες: Οι πολίτες αν και είναι μουδιασμένοι, έχω την αίσθηση πως δε διδάχτηκαν από τα λάθη και τις παρανομίες. Αρκετοί μού είπαν πως αφού έχουν νομιμοποιήσει τα σπίτια τους θεωρούν πως η πολιτεία οφείλει να τους δώσει τα εφόδια να χτίσουν εκ νέου ή και να επισκευάσουν τα σπίτια τους με τα ίδια λάθη και τις ίδιες παγίδες θανάτου. Η ιδέα της μπουλντόζας και των κατεδαφίσεων δεν τους βρίσκει σύμφωνους αφού πληρώνουν ΕΝΦΙΑ και έχουν «νόμιμο» σπίτι.
Στο ερώτημα αν νιώθουν ασφαλείς δήλωσαν πως «όχι». Όταν ρώτησα αν έχουν γίνει στα σχολεία ή στους δήμους σεμινάρια για την αντιμετώπιση μιας πυρκαγιάς, μιας ενδεχόμενης πλημμύρας ή ενός σεισμού μού είπαν πως ουδέποτε η τοπική αυτοδιοίκηση μπήκε στον κόπο για αντίστοιχη ενημέρωση και εκπαίδευση.
Θεωρούν πως δεν έχουν μερίδιο ευθύνης για τα τραγικά λάθη και τις αστοχίες αλλά ο κρατικός μηχανισμός. Μα και ο κρατικός μηχανισμός απαρτίζεται από ανθρώπους. Δε μιλάμε για Θεούς! Μάλιστα, το γεγονός πως θρηνήσαμε 91 άτομα και όχι πολλαπλάσιο αριθμό για μένα είναι υπό τις συνθήκες αυτές θαύμα. Το Μάτι είναι παγίδα θανάτου. Πρέπει το κράτος να αναλάβει το πολιτικό κόστος να βάλει τάξη στα κακώς κείμενα και να κηρύξει αναδασωτέες τις περιοχές που καίγονται. Αλλιώς δεν υπάρχει σωτηρία!
Η εμπορική κίνηση στα ξενοδοχεία, τα καφέ και τα εστιατόρια: Είναι υποτονική μετά τις πυρκαγιές. Μάλιστα ένας από τους ιδιοκτήτες μιας ταβέρνας μού είπε πως θα προβεί σε απολύσεις προσωπικού δεδομένου πως η δουλειά του μειώθηκε κατά 90%. Εικάζω, λοιπόν, πως μέσα στην τουριστική σεζόν πολλοί άνθρωποι θα μείνουν άνεργοι.
Ραφήνα Δημαρχείο: Έξω από το Δημαρχείο υπάρχει ένα βαν της ΕΡΤ 3, ένα βαν των «γιατρών του κόσμου», αστυνομία και αρκετοί εθελοντές που δίνουν πράγματα στους πυρόπληκτους. Η αίσθηση που πήρα είναι πως οι άνθρωποι δε στερούνται σεβασμού καθώς και αγαθών. Για μια ώρα που έμεινα δεν άκουσα παράπονα από κανέναν.
Ραφήνα – κτίριο ΟΤΕ: Το εν λόγω κτήριο έχει μεταμορφωθεί σε μια τεράστια αποθήκη όπου εθελοντές δέχονται τη βοήθεια των συνανθρώπων μας. Αρκετοί δεν είναι της περιοχής αλλά κάνουν την αυτοθυσία να έρχονται καθημερινά ακόμη και από την Καλλιθέα προκειμένου να σηκώνουν κιβώτια, να ξεφορτώνουν ή να συσκευάζουν δέματα. Μιλώντας μαζί τους δήλωσαν πως έχουν ανάγκη από χέρια βοηθείας (πρέπει να γίνει αίτηση στο Δήμο ώστε ο εθελοντής να είναι καταγεγραμμένος).
Ο κάθε επισκέπτης που προσφέρει από μια σακούλα φάρμακα, ένα παιδικό ρούχο ή χαρτί υγείας καταγράφεται με τα στοιχεία του.
Αν και καθημερινά δέχονται προσφορές είτε από μεγάλες εταιρίες, είτε τον απλό κόσμο έχουν ακόμη ελλείψεις κυρίως σε ρουχισμό για υπερήλικες. Επίσης, προβληματίζονται για το χειμώνα και τα εφόδια που θα χρειαστούν οι πυρόπληκτοι. Από τα μέσα Αυγούστου και μετά θα χρειαστούν κουβέρτες, σεντόνια, κλινοσκεπάσματα, χειμερινά ρούχα και υποδήματα. Ανησυχούν όπως μου είπαν για το χειμώνα που έπεται, τις κατολισθήσεις, τις πλημύρες και βέβαια την ψυχολογία των κατοίκων που κουρασμένοι από τη φωτιά θα είναι αντιμέτωποι με το κρύο, την έλλειψη αγαθών και την εκδίκηση της φύσης.
Ας μην κλείσουμε τα αυτιά και τα μάτια στην αγωνιώδη έκκλησή τους για βοήθεια. Το κράτος είμαστε εμείς. Επιτέλους ας πάρουμε την τύχη και τη ζωή μας στα χέρια μας, ας αναλογιστούμε τα λάθη μας και ας αλλάξουμε νοοτροπία. Μόνον τότε υπάρχει ελπίδα!
Πηγή: Pagenews.gr- Έπη Τρίμη
