Το εμπιστευτικό έγγραφο του ESM, σύμφωνα με το Reuters, αναφέρει πως για την Ελλάδα δεν προβλέπεται καμία ελάφρυνση του χρέους από την ευρωζώνη, αν διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 3% του ΑΕΠ για τα επόμενα 20 χρόνια.
Το έγγραφο αυτό συντάχθηκε για τις συζητήσεις στο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας, το οποίο κατέληξε χωρίς συμφωνία για το χρέος, εξαιτίας των διαφωνιών μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαίων .
Τα τρία σενάρια του εγγράφου:
Το σενάριο Α
Σύμφωνα με το Reuters, σε αυτό το σενάριο , γίνεται η υπόθεση ότι δεν θα χρειαστεί ελάφρυνση χρέους αν η Αθήνα διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ή υψηλότερο, έως το 2032 και πάνω από το 3% έως το 2038. Η ΕΚΤ υποστηρίζει ότι τέτοιες μακρές περίοδοι υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων δεν είναι δίχως προηγούμενο: για παράδειγμα η Φινλανδία είχε πρωτογενές πλεόνασμα 5,7% για 11 χρόνια, την περίοδο 1998-2008 και η Δανία 5,3% για 26 χρόνια, από το 1983 έως το 2008.
Μία δεύτερη επιλογή υπό το σενάριο Α υποθέτει ότι η Ελλάδα εξασφαλίζει τη μέγιστη πιθανή ελάφρυνση χρέους υπό τη συμφωνία του Μαΐου του 2016. Τότε, η Ελλάδα θα πρέπει να κρατήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% έως το 2022, αλλά μετά θα μπορεί να το ρίξει σε περίπου 2% στα μισά της δεκαετίας του 2030 και στο 1,5% έως το 2048, βγάζοντας μέσο όρο 2,2% την περίοδο 2023-2060.
Το σενάριο Β
Το σενάριο Β του εγγράφου βασίζεται στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ για μέση ανάπτυξη 1% και επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% από το 2023, έπειτα από πέντε χρόνια στο 3,5%. Αυτό βλέπει το ελληνικό χρέος να αυξάνεται από το 2022 και να φτάνει στο 226% το 2060.
Τότε, οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν και οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, στα τέλη της δεκαετίας του 2020, θα είναι πάνω από το «ταβάνι» του 15% του ΑΕΠ που έχουν υποσχεθεί οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης, ξεπερνώντας το 50% το 2060.
Για να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος, υπό τις εκτιμήσεις του Ταμείου, η ευρωζώνη θα πρέπει να παρέχει βαθύτερη ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα από εκείνη που προσφέρθηκε με όρους το 2016, κάτι που απορρίπτουν οι υπουργοί.
Τον Μάιο του 2016 η ευρωζώνη υποσχέθηκε να επεκτείνει τις ωριμάνσεις και τις περιόδους χάριτος των ελληνικών δανείων, ώστε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας να είναι κάτω από το 15% του ΑΕΠ έπειτα από το 2018 μεσοπρόθεσμα και κάτω από το 20% του ΑΕΠ αργότερα.
Επίσης, τότε είχαν πει ότι θα εξετάσουν την αντικατάσταση των πιο ακριβών δανείων του ΔΝΤ στην Ελλάδα με φθηνότερα της ευρωζώνης και να μεταβιβάσουν στην Αθήνα τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα.
Το σενάριο Γ
Το έγγραφο κάνει αναφορά και σε ένα τρίτο σενάριο, συμβιβασμό των δύο πρώτων, υποθέτοντας ότι θα υπάρχει μέση ανάπτυξη 1,25%, πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% έως το 2022, το οποίο στη συνέχεια θα μειωθεί σταδιακά σε μέσο όρο 1,8% αντί για 2,22%, την περίοδο 2023-2060.
με αυτό το σενάριο, το ελληνικό χρέος θα γίνει βιώσιμο με επιμήκυνση των μέσω ωριμάνσεων των δανείων της ευρωζώνης κατά 15 χρόνια, με τα τελευταία να λήγουν το 2080, κλείδωμα του επιτοκίου στο 1% έως το 2050 και όριο απόσβεσης στο 0,4% του ελληνικού