Θλίψη και απογοήτευση προκαλεί η αποκάλυψη πως η βασική πηγή εισοδήματος του 48% των νέων Ελλήνων, ηλικίας 18 έως 35 ετών, προέρχεται από την οικονομική στήριξη που τους παρέχουν οι γονείς ή οι συγγενείς τους, στην Ελλάδα του 2017!
Αυτό κατέγραψε μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τη διαΝΕΟσις και η οποία έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πιο αμείλικτο τρόπο τις συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών τα τελευταία επτά χρόνια.
Ειδικότερα, βάσει της έρευνας το 48,2% των νέων δηλώνει ως βασική πηγή εισοδήματος την οικονομική στήριξη από γονείς ή συγγενείς, το 44,5% τη μισθωτή εργασία, το 15,1% την αυτοαπασχολούμενη εργασία, το 14% την οικονομική στήριξη από σύζυγο/σύντροφο, το 7,3% το επίδομα ανεργίας, το 6,9% άλλες κοινωνικές παροχές, το 5,3% τα εισοδήματα από επενδύσεις/αποταμιεύσεις/κληρονομιά και το 2,7% την αποζημίωση για απόλυση.
Αυτή η πραγματικότητα απεικονίζεται και με έμμεσο τρόπο. Στην ερώτηση για το αν μπόρεσαν να αποταμιεύσουν χρήματα τους τελευταίους 12 μήνες, το 76% των γονέων απάντησαν «ποτέ». Το αντίστοιχο ποσοστό των παιδιών ήταν 48%.
Περίπου ένας στους δύο νέους είχε βρει μέχρι σήμερα μισθωτή εργασία για τουλάχιστο ένα χρόνο. Βρήκε αυτή τη δουλειά κατά μέσο όρο στα 22, και σ’ αυτή δούλευε περίπου 40 ώρες την εβδομάδα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η χαρτογράφηση της κατάστασης των Ελλήνων ηλικίας 18-35 μετά από 7 χρόνια κρίσης. Μεταξύ άλλων: 38% των νέων ζουν στην Αθήνα. Το 60% των νέων είναι ελεύθεροι. Μόνο 22% έχουν παιδιά.
Οι Έλληνες νέοι δηλώνουν λίγο περισσότερο αριστεροί, πολύ λιγότερο θρήσκοι (31% έναντι 54%) από τους γονείς τους.
Έχουν λίγο καλύτερο επίπεδο εκπαίδευσης από αυτούς, αλλά, παραδόξως, συμμετέχουν λιγότερο σε εθελοντικές ή συλλογικές δράσεις από ό,τι οι γονείς τους (πλην των πολιτικών δράσεων), εμπιστεύονται λιγότερο τους θεσμούς και συμμετέχουν λιγότερο σε πολιτιστικά δρώμενα (43% έναντι 57%).
Οι άνεργοι νέοι Έλληνες εμφανίζονται αρκετά απαισιόδοξοι καθώς μόνο το 15% από αυτούς θεωρεί πιθανό να βρει δουλειά τους επόμενους 6 μήνες ενώ το 29% πιστεύει ότι το μέλλον του επιφυλάσσει χειρότερο βιοτικό επίπεδο, συγκριτικά με αυτό των γονιών τους.
Γενικά οι γονείς φαίνονται πιο πρόθυμοι να αναλάβουν ρίσκο, πιο ενεργά συμμετέχοντες σε συλλογικές δράσεις ή στον εθελοντισμό, με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους θεσμούς (και τα δύο δείκτες κοινωνικού κεφαλαίου, στο οποίο οι νέοι υστερούν σημαντικά) ενώ οι νέοι μοιάζουν να πιστεύουν περισσότερο ότι το περιβάλλον (ό,τι κι αν περιλαμβάνει ο όρος) πρέπει να λειτουργήσει γι’ αυτά, αντίθετα με τους γονείς τους που πιστεύουν περισσότερο στην ατομική πρωτοβουλία και ευθύνη.
Επίσης, ποσοστό 41% των νέων δηλώνει διατεθειμένο να μετακομίσει σε άλλη χώρα για να βρει δουλειά. Το 46% δηλώνει διατεθειμένο να μετακομίσει σε άλλη περιοχή της Ελλάδας.
Εκτός από τα οικονομικά δεδομένα, η έρευνα που διενεργήθηκε από την MRB στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ερευνητικού έργου CUPESSE, εξερεύνησε και άλλα κοινωνικά χαρακτηριστικά των νέων.
Οι νέοι που εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας πάντως, είναι κυρίως νέοι οι οποίοι δεν θεωρούνται «ενεργοί πολίτες», αντιδρούν απέναντι στους θεσμούς, δεν είναι ιδιαίτερα μορφωμένοι και δεν αφιερώνουν χρόνο στην πνευματική τους καλλιέργεια.
Οι “φυλές” των Ελλήνων
Οι ερευνητές της MRB έκαναν μια πρώτη απόπειρα επεξεργασίας των αποτελεσμάτων, φιλοδοξώντας να ταυτοποιήσουν ευδιάκριτες “φυλές” ανάμεσα στους Έλληνες γονείς και τα παιδιά τους. Πράγματι, οι ερευνητές ταυτοποίησαν τέσσερις διακριτές ομάδες αναλύοντας τις απαντήσεις τους σε εννέα κατηγορίες ερωτήσεων, από αυτές που είχαν να κάνουν με τη συμμετοχή σε συλλογικές δράσεις και την εμπιστοσύνη στους θεσμούς, μέχρι αυτές που είχαν να κάνουν με τις οικογενειακές σχέσεις και τις απόψεις περί οικονομικής κατάστασης των ερωτηθέντων.
Οι ερευνητές ταυτοποίησαν τις τέσσερις κατηγορίες πρώτα στους γονείς, και μετά χαρτογράφησαν τις αντίστοιχες κατηγορίες και στα παιδιά. Προέκυψαν ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Οι κατηγορίες αυτές ορίστηκαν ως «Παραδοσιακοί» (“Family traditionalists”), «Κοινωνικά ενεργοί» (Socially Active), «Καλοβαλμένοι συστημικοί» (“Well off systemics”) και «Καλοβαλμένοι προοδευτικοί» (“Well off experiencers”).
Αυτές οι ειδικές ομάδες έχουν κάποια χαρακτηριστικά τα οποία μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:
Σύμφωνα με τα ευρήματα της MRB, σε όποια κατηγορία κι αν ανήκουν οι γονείς, αν τα παιδιά τους ανήκουν στις κατηγορίες «παραδοσιακοί» ή «κοινωνικά ενεργοί» εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας (άνω του 18% -ως και 39%).
Ανεξαρτήτως κατηγορίας των γονέων -πλην μιας-, δε, τα παιδιά που ανήκουν στις κατηγορίες «καλοβαλμένοι συστημικοί» ή «καλοβαλμένοι προοδευτικοί», εμφανίζουν ποσοστά ανεργίας κάτω του 7,5%.
Μόνη εξαίρεση στον κανόνα, οι «κοινωνικά ενεργοί» γονείς. Πρόκειται για τους γονείς που δεν είναι ιδιαίτερα μορφωμένοι, δεν δίνουν μεγάλη έμφαση στις οικογενειακές συλλογικότητες σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες, έχουν οικονομικά προβλήματα και αναπτύσσουν κοινωνική ή πολιτική δράση.
Τα παιδιά αυτών, όπως έδειξε η ανάλυση της MRB, είναι σε πολύ υψηλό ποσοστό (άνω του 23%) άνεργα, ανεξάρτητα από το σε ποια κατηγορία ανήκουν.
Γενικότερα φαίνεται πως ο συνδυασμός χαμηλής μόρφωσης, οικονομικής ανεπάρκειας και έλλειψης εμπιστοσύνης στους θεσμούς στους γονείς έχει ως αποτέλεσμα πολύ υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στα παιδιά τους, σε σχέση με τα παιδιά γονέων με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Διαβάστε επίσης: Έχασε τη μάχη για τη ζωή ο πυροσβέστης που τραυματίστηκε στο Ζευγολατιό Κορινθίας