Μια ομάδα περίπου 10 κουκουλοφόρων έσπασαν την τζαμαρία στον προθάλαμο του κτηρίου με βαριοπούλες και αφού πέταξαν μαύρες και κόκκινες μπογιές τράπηκαν σε φυγή.Στο σημείο έχουν αφήσει δυο βαριοπούλες.
Τί έγραψαν στο Facebook, στο profil τους:
Πολλές από τις εξορυκτικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως έχουν την έδρα τον Καναδά και τρεις από αυτές ενεπλάκησαν στην εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική. Οι Καναδικές πρεσβείες ανά τον κόσμο συστηματικά υπερασπίζονται τις Καναδικές εξορυκτικές σε σημείο που να εκβιάζουν κυβερνήσεις να δεχτούν την εξόρυξη απειλώντας με διάρρηξη των σχέσεων μεταξύ των χωρών. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Από την Τσιάπας στο Μεξικό και την Γουατεμάλα που οι πρεσβείες στήριξαν εταιρίες που είχαν στο βιογραφικό τους δολοφονίες ακτιβιστών, μέχρι την Ονδούρα οπού εκβιαστικά η Καναδική πρεσβεία πίεζε την κυβέρνηση για την ψήφιση νομοσχεδίου ευνοϊκό για τις εξορυκτικές, παρά την αντίθετη κοινή γνώμη, το οποίο και ψηφίστηκε. Στην ίδια τακτική με τους ομοίους του, ο Καναδός πρέσβης στην Ελλάδα, Robert Peck, συναντήθηκε με τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης για να πιέσει την εφαρμογή του νέου επενδυτικού σχεδίου της Eldorado στην Θράκη λέγοντας μάλιστα ότι η Καναδική κυβέρνηση εγγυάται για την περιβαλλοντική ευαισθησία της εταιρίας.
Ο μεταλλευτικός κλάδος και συγκεκριμένα οι εξορύξεις που γίνονται ανά τον κόσμο, αποτελούν μια από τις πιο κερδοφόρες και ταυτόχρονα σκιώδεις βιομηχανίες. Οι εξορυκτικές εταιρίες, από την φύση τους, βρίσκονται δυο βαθμίδες πάνω στην κλίμακα της εκμετάλλευσης από τις κοινές επιχειρήσεις, γιατί εκτός από την άντληση υπεραξίας από τους εργάτες, καρπώνονται δημόσιο πλούτο από το υπέδαφος των τόπων που δραστηριοποιούνται για να τον πουλήσουν ως δικό τους, αφήνοντας πίσω νεκρή γη. Είναι πολλά τα παραδείγματα εξορυκτικών εταιριών που άφησαν πίσω τους τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές, διαλυμένες τοπικές κοινωνίες και ανεπανόρθωτες βλάβες στην ανθρώπινη υγεία. Ενδεικτικά η χημική μόλυνση στο μεταλλείο Baia Mare στη Ρουμανία από την εταιρία AURUL ή η τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που προκάλεσε η MARCOPPER στις Φιλιππίνες. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση η εξόρυξη στην Ελλάδα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι οι οικονομικά αδύναμες και διεφθαρμένες χώρες αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τέτοιου είδους επενδύσεις, καθώς είναι πιο ευάλωτες στην ελαστικοποίηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας τους και η ανάγκη για εργασία καθιστά τους εργαζομένους εύκολη λεία, ώστε να ταυτιστούν με τα συμφέροντα των εταιριών και να μετατραπούν σε αυτόκλητους υπερασπιστές τους ξεχνώντας την ταξική του θέση.
Στη δεκαετία του 2000, Μπόμπολας και κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παίρνουν μέρος σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων χρόνων, αυτό των μεταλλείων της Χαλκιδικής. Το 2003 το Ελληνικό δημόσιο αγοράζει τα μεταλλεία Κασσάνδρας από την Καναδική TVX και την ίδια μέρα τα μεταβιβάζει χωρίς τον προβλεπόμενο ανοικτό διαγωνισμό στην Ελληνικός χρυσός ΑΕ έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ. Η Ελληνικός Χρυσός ιδρύθηκε 3 μέρες πριν τη εξαγορά της TVX και με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ (το μικρότερο δυνατό για ΑΕ), με βασικούς μετόχους την επίσης Καναδική European Goldfields και την Ελλάκτωρ συμφερόντων Μπόμπολα. Η σκοτεινή σύμβαση αυτή μεταβίβαζε ένα βουνό με μεταλλεύματα αξίας 22 δις ευρώ, μεταλλεία, βιομηχανικά κτίρια, γραφεία, εργοστάσια, μηχανολογικό εξοπλισμό, κατοικίες, στοκ εξορυγμένων μεταλλευμάτων και απαλλαγή από οποιαδήποτε ευθύνη για την προστασία του περιβάλλοντος. Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι λίγα χρόνια μετά την μεταβίβαση, η κομισιόν έκρινε ότι με την συμφωνία αυτή, χορηγήθηκε παράνομη κρατική ενίσχυση ύψους 15.400.000 ευρώ υπέρ της Ελληνικός Χρυσός και την υποχρέωσε να επιστρέψει αυτό το ποσό συν τους τόκους στο δημόσιο. Το ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον είναι ότι ο τότε υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου αρνήθηκε το ποσό αυτό και μαζί με τον Μπόμπολα κατέφυγαν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο κατά της απόφασης. Το 2011 με την αδειοδότηση της εξόρυξης μια τρίτη Καναδική εταιρία η Eldorado gold, απορροφά την European goldfields και αποκτά το 95% της Ελληνικός χρυσός.
Σημειωτέον, ενώ σε άλλες χώρες τα κράτη φορολογούν πολύ υψηλά τις εξορυκτικές εταιρίες και μάλιστα κάποιες φορές ζητούν και ποσοστό του μετάλλου που εξορύσσεται, η Ελληνικός Χρυσός φορολογείται επί των καθαρών κερδών και μάλιστα από το στάδιο παραγωγής καθαρών μετάλλων και έπειτα, πράγμα το οποίο η εταιρία από την αρχή δεν είχε σκοπό να κάνει μιας και η μέθοδος που προτάθηκε δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Όπως ήταν αναμενόμενο η εταιρία δηλώνει μείον ταμείο και έτσι δεν φορολογείται. Γνωστός είναι επίσης και ο τρόπος με τον οποίο κέρδη της εταιρίας μέσα από δαιδαλώδεις διαδρομές καταλήγουν σε εταιρίες στην Ολλανδία και απολαμβάνουν φορολογία νησιών Μπαρμπέϊντος.
Η εξόρυξη στη Χαλκιδική είναι ένα τεράστιο έργο, σε επίπεδο επενδυτικό, χωροταξικού και κοινωνικού μεγέθους και κέρδους για την εταιρία. Παράλληλα είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων ετών και ας μην έχει πάρει τις διαστάσεις που του αναλογούν, όπως το Βατοπέδι, η SIEMENS η τα εξοπλιστικά μολονότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτά, ούτε σε ποσά, ούτε σε διαπλοκή πολιτικών, καναλαρχών – εργολάβων, διεθνών επιχειρηματικών κολοσσών.
Μας διασκέδασαν ιδιαιτέρως τα χολιγουντιανά ρεπορτάζ του MEGA, που συμπτωματικά άνηκε στον Μπόμπολα, να παίζουν για ώρες την διαμαρτυρία 300 μεταλλορύχων την ώρα που στην Θεσσαλονίκη διαδήλωναν 10.000 άτομα κατά της εξόρυξης. Πέρα όμως από την διαπλοκή, τις μίζες και τις συμβάσεις, η επιτομή της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος. Αναφορικά και μόνο, από τις εκρήξεις για την εξόρυξη των πετρωμάτων αλλά και από τον χώρο απόθεσης θα εκλύονται 3.000 τόνοι σκόνης ανά ώρα. Η σκόνη αυτή περιέχει αρσενικό, αμίαντο, μόλυβδο και άλλα βαρέα μέταλλα και μετακινείται από περιοχή σε περιοχή με τεράστιες ταχύτητες μέσω του αέρα, μολύνοντας την ατμόσφαιρα, τα νερά, τα φυτά και την ατμόσφαιρα.
Ο χρυσός είναι μόνον μια χρηματιστηριακή αξία, χωρίς καμία χρηστικότητα, με μόνον ένα 10% του εξορυσσόμενου προϊόντος να χρησιμοποιείται στην τεχνολογία. Η δε εξόρυξη του, θα μπορούσε να αποφευχθεί, αφού η ανακύκλωση, του ήδη εξορυγμένου χρυσού θα μπορούσε να καλύπτει τις παγκόσμιες ανάγκες για πολλά χρόνια, χωρίς μάλιστα να αλλοιώνονται οι ιδιότητες του μετάλλου. Με την ληστρική συμφωνία πώλησης των μεταλλείων στην Ελληνικός χρυσός χαρίστηκε δημόσιος ορυκτός πλούτος, χωρίς κανενός είδους όφελος για την κοινωνία ενώ το κράτος επανέλαβε την πάγια τακτική του να απαλλάσσει τις εταιρίες από βεβαιωμένες ζημιές και παρανομίες. Παρακολουθήσαμε το κράτος, κατά τη διάρκεια των 15 τελευταίων χρόνων, σε συνεργασία με τα ανώτατα δικαστήρια, να διευκολύνει την εταιρία με φωτογραφικούς νόμους και αδειοδοτήσεις και να μένει θεατής στις συνεχόμενες παρανομίες. Παρακολουθήσαμε την εταιρία να χάνει την οποιαδήποτε αξιοπιστία της ότι θα τηρήσει τις εγκεκριμένες μελέτες και τις υποχρεώσεις της, ιδίως αφού έχει εκ των προτέρων απαλλαγεί για τις περιβαλλοντικές ζημιές που θα προκαλέσει. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την ανικανότητα των ελεγκτικών μηχανισμών κάνουν και τον τελευταίο των αφελών να συνειδητοποιήσει την επερχόμενη τεράστια καταστροφή, που θα αλλάξει τον χάρτη ολόκληρης της περιοχής.
Η “παράδοση” των κατοίκων στην μεταλλευτική έχει “παράξει παράδοση” και όσων αφορά το κίνημα εναντίον της. Τα τελευταία 40 χρόνια, από την εποχή Μποδοσάκη, ένα πολύμορφο κίνημα έχει καλέσει σε κινητοποιήσεις και συγκρούσεις, άντεξε σε διώξεις και φυλακίσεις και έφτασε μέχρι τη σύνταξη ακαδημαϊκών αναλύσεων και επιστημονικών μελετών, κόντρα στην προπαγάνδα των ΜΜΕ. Η ριζοσπαστικοποίηση των κοινωνιών αυτών δείχνει πως όταν το κεφάλαιο λεηλατεί την φύση και άρα τις ίδιες μας τις ζωές θα βρίσκει μπροστά του τους “από τα κάτω”. Το κεφάλαιο λεηλατεί εργάτες,φύση και ζώα, αυτό είναι φτιαγμένο να κάνει. Το κράτος είναι πάντα εκεί να βάλει πλάτη, χρήμα και βούρδουλα. Το χρέος της τάξης μας είναι τους στείλει στα τσακίδια.
Πολλές από τις εξορυκτικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως έχουν έδρα τον Καναδά και τρεις από αυτές ενεπλάκησαν στην εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική. Οι Καναδικές πρεσβείες ανά τον κόσμο συστηματικά υπερασπίζονται τις Καναδικές εξορυκτικές σε σημείο που να εκβιάζουν κυβερνήσεις να δεχτούν την εξόρυξη απειλώντας με διάρρηξη των σχέσεων μεταξύ των χωρών. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Από την Τσιάπας στο Μεξικό και την Γουατεμάλα που οι πρεσβείες στήριξαν εταιρίες που είχαν στο βιογραφικό τους δολοφονίες ακτιβιστών, μέχρι την Ονδούρα οπού εκβιαστικά η Καναδική πρεσβεία πίεζε την κυβέρνηση για την ψήφιση νομοσχεδίου ευνοϊκό για τις εξορυκτικές, παρά την αντίθετη κοινή γνώμη, το οποίο και ψηφίστηκε. Στην ίδια τακτική με τους ομοίους του, ο Καναδός πρέσβης στην Ελλάδα, Robert Peck, συναντήθηκε με τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης για να πιέσει την εφαρμογή του νέου επενδυτικού σχεδίου της Eldorado στην Θράκη λέγοντας μάλιστα ότι η Καναδική κυβέρνηση εγγυάται για την περιβαλλοντική ευαισθησία της εταιρίας.
Κράτος και κεφάλαιο πάντα θα αλληλοϋποστηρίζονται και πάντα θα μας βρίσκουν απέναντι.
Η πρεσβεία φυλάσσεται από ιδιωτική εταιρεία security και όπως είπε στους αστυνομικούς ο υπάλληλος της εταιρείας που εκείνη την ώρα είχε βάρδια, φοβήθηκε από την επίθεση των αγνώστων και δε βγήκε για να δει από ποιο σημείο κατάφεραν να εξαφανιστούν.
Διαβάστε, επίσης:
