Στη σύλληψη ενός άνδρα, ο οποίος θεωρείται ηγετικό μέλος του Ρουβίκωνα προχώρησε η αστυνομία μετά από παρέμβαση της συλλογικότητας σε δικηγορικό γραφείο.
Περίπου 15 του Ρουβίκωνα έκαναν επίθεση σε δικηγορικό γραφείο στο κέντρο της Αθήνας την Παρασκευή με την αστυνομία να παρεμβαίνει και να προχωρεί στη σύλληψη ενός ατόμου, το οποίο εικάζεται ως ηγετικό στέλεχος της αναρχικής συλλογικότητας, σύμφωνα με το newsit.gr.
Στο βίντεο που αναρτήθηκε σε σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου μέλη του Ρουβίκωνα εμφανίζονται να καταστρέφουν τον εξοπλισμό στο δικηγορικό γραφείο, να βάφουν τους τείχους με μαύρο σπρέι και να φωνάζουν πως «σας είχαμε πει να μην απειλήσετε ξανά κόσμο» και να βάφουν τους τοίχους με μαύρο σπρέι.
Στο κείμενο που ανάρτησαν σε σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου αναφέρονται τα εξής: «Δεν νομίζουμε ότι χρειαζόταν εμάς το δικηγορικό γραφείο Κάρολος Χανικιάν για να συνειδητοποιήσει τον ρόλο του. Και κατά συνέπεια δεν θα περιμέναμε ότι η προηγούμενη παρέμβασή μας θα το οδηγούσε σε κάποια κρίση συνείδησης ώστε να σταματήσει να ταλαιπωρεί φτωχούς να ξεπληρώσουν τράπεζες και funds. Άλλωστε οι νουθεσίες και μερικές αόριστες απειλές συνιστούν μεν κίνδυνο για απελπισμένους δανειολήπτες αλλά δεν ιδρώνουν το αυτί όσων τους τηλεφωνούν. Για όποιον δουλεύει ως μπράβος της νόμιμης μαφίας, είναι λογικό να κάνει γρήγορα εκτίμηση κινδύνου. Κι από πρώτη άποψη το να θεωρήσεις ότι δεν θα πέσει δεύτερη οβίδα στο ίδιο σημείο είναι αναμενόμενο συμπέρασμα για έξυπνους ανθρώπους.
Όχι και τόσο έξυπνους όπως αποδείχθηκε, αφού ξαναπήγαμε. Κι αυτό είναι ένα δίδαγμα που μας δίνουν οι ίδιες οι εισπρακτικές. Δεν αρκεί ένα τηλέφωνο για να πειστεί ο «μη-άριστος» προλετάριος να ξεχρεώσει τους στυλοβάτες της ελληνικής και παγκόσμιας οικονομίας. Χρειάζεται και δεύτερο τηλέφωνο, πιο σαφές, πιο αποφασιστικό. Να δίνει την αίσθηση ότι σφίγγουν τα λουριά. Το ίδιο χρειάζεται και ο μπράβος της νόμιμης μαφίας λοιπόν. Μια δεύτερη επίσκεψη, πιο σαφή, πιο αποφασιστική.
Αυτό κάναμε. Αλλά παρ’ όλα αυτά θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είμαστε ισοπεδωτικοί. Ούτε αδιαφορούμε για την τύχη των εργαζόμενων ακόμα κι αν δουλεύουν σε κάτι τόσο άθλιο. Αν το δικηγορικό γραφείο αποφάσιζε να ενοχλήσει κόμματα που χρωστάνε, μεγαλοβιομήχανους και πολιτικούς εμείς δεν θα είχαμε αντίρρηση. Να τους παίρνει τηλέφωνο ό,τι ώρα θέλει, όσο συχνά θέλει, ας τους απειλήσει κιόλας. Αρκεί ένας από αυτούς να πληρώσει το χρέος και η εισπρακτική θα έχει βγάλει τόσο χρήμα όσο με χίλιους φτωχούς. Υπάρχει λύση. Ας το σκεφτούν οι υπεύθυνοι του δικηγορικού γραφείου».
