Η Πάτρα σήμερα γιορτάζει διπλά. Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε η Αχαϊκή Πρωτεύουσα στις 4 Οκτωβρίου να απελευθερωθεί δυο φορές σε δυο διαφορετικές ιστορικές χρονικές συγκυρίες με διαφορά 116 ετών.
Η απελευθέρωση από τους Τούρκους
Προς το τέλος της Επανάστασης του 1821 η Ρωσία βρέθηκε σε πόλεμο με τους Τούρκους. Οι Γάλλοι φοβήθηκαν πως οι Ρώσοι θα έστελναν στρατεύματα προς το νοτιά. Γι’ αυτό κι έστειλαν στις 30 Αυγούστου του 1828 τον Μαιζών, που αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στο Πεταλίδι Μεσσηνίας στην Εκστρατεία του Μωριά με 13-15.000 στρατό. Στις 3 του Οκτώβρη, η 3η Γαλλική Μεραρχία με επικεφαλής τον Γάλλο Στρατηγό Σνάιντερ αποβιβάστηκε στην Άνθεια, κοντά στην παλιά Πάτρα.
Την επόμενη μέρα επισκέφτηκε τον Σνάιντερ μια αντιπροσωπεία από τον Τούρκο Φρούραρχο της Πάτρας. Ο Τούρκος αρνήθηκε να δώσει το κάστρο στους Γάλλους, με αποτέλεσμα αυτός να το πολιορκήσει στενά το φρούριο και αυτό μετά από λίγη ώρα να παραδοθεί. Έτσι αναγκάστηκαν οι οικογένειες των Τούρκων και των Αιγυπτίων να φύγουν.
Οχτακόσιοι Τούρκοι που δεν δέχτηκαν τη συνθηκολόγηση πήγαν στο κάστρο του Ρίου και δεν παραδίδονταν. Ξαφνικά, στις 22 του Οκτώβρη, ξεχώρισαν καινούρια καράβια που έρχονταν προς την Πάτρα. Τα καράβια ήταν γαλλικά από το Ναβαρίνο και μετέφεραν 1500 άντρες με σκοπό να πολιορκήσουν το κάστρο. Έπειτα από στενή πολιορκία, το κάστρο παραδόθηκε.
Μετά την απελευθέρωση της Πάτρας, η πόλη ήταν ερειπωμένη. Κτίρια κατεστραμμένα, ερείπια παντού και τα χωράφια ήταν ακαλλιέργητα. Σιγά σιγά άρχισαν να κατεβαίνουν ομαδικά από τα βουνά Μοραΐτες αλλά και Ζακυνθινοί, Κερκυραίοι, Λευκαδίτες, Κεφαλλονίτες, καθώς επίσης και Μεσολογγίτες. Ξεκίνησαν να φτιάχνουν την ερειπωμένη πόλη και όλο και περισσότεροι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν σ’ αυτήν. Αυτό ήταν το ξεκίνημα της σύγχρονης Πάτρας.
Το κάστρο της Πάτρας περί το 1829
Η απελευθέρωση από τους Γερμανούς
«Ένας λαός σύσσωμος εδονήθη χθές από ένα σπασμόν. Σαν από μίαν ψυχήν, από μίαν φωνήν, από ένα στόμα σκορπίσθηκε, με τα πρώτας ακτίνας του ήλιου, το άγγελμα της νίκης και μαζί με τους ήχους των κωδώνων των εκκλησιών, πλημμύρισε την γλυκείαν ατμόσφαιραν του φθινοπωρινού πρωϊνού και ανέβηκε υψηλά, πολύ υψηλά, ωσάν παιάν, ωσάν θούριον, ωσάν ευχαριστία προς τον ουρανόν. «Ελεύθεροι, ελεύθεροι!»
Με αυτή την γλαφυρή περιγραφή αναγγέλλεται από την εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών» η χαρμόσυνη είδηση της απελευθέρωσης της Πάτρας από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.
Την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 1944, στις 11 περίπου το πρωί, η 8η Ταξιαρχία και το 12ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ μαζί με συμμαχικά βρετανικά στρατεύματα παρελαύνουν στους ελεύθερους πλέον δρόμους της Πάτρας και πλήθος κόσμου τους υποδέχεται και τους αποθεώνει.
Οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν πανηγυρικά και οι δρόμοι πλημμύρισαν κόσμο. Η χαρά του λαού που είχε διαδεχθεί την αγωνία των προηγούμενων ημερών, μετατράπηκε σε παραλήρημα, ζητωκραυγές και ατελείωτο γλέντι.
Την Πέμπτη 5 Οκτωβρίου επισκέφτηκε την Πάτρα ο υπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ο κόσμος που βρισκόταν όλη την ημέρα στους δρόμους και τις πλατείες σχημάτισε αυθόρμητα συγκέντρωση κάτω από το αρχηγείο του ΕΛΑΣ από τον εξώστη του οποίου ο υπουργός απηύθυνε λόγο, διακοπτόμενος συχνά από ζητωκραυγές και λαϊκά συνθήματα όπως Ζήτω ο Κανελλόπουλος, Ζήτω η Κυβέρνηση, Ζήτω ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ, Ζήτω ο Άρης.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε στον εξώστη και ο Άρης Βελουχιώτης ο οποίος εκφώνησε με τη σειρά του λόγο κάτω από τις ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κόσμου.
Πηγή: thebest.gr
