Δοκιμή Hyundai i10 – 1.2 Αυτόματο με 84 PS

Στην Hyundai δεν αρκέστηκαν σε ένα απλό φρεσκάρισμα του μίνι τους, που έτσι ήταν ήδη από τα κορυφαία της κατηγορίας, αλλά αναβάθμισαν την παρουσία τους σ’ αυτή με ένα ακόμα καλύτερο αυτοκίνητο, πιο ευρύχωρο, πιο ποιοτικό, καλύτερα εξοπλισμένο και πιο σύγχρονο οδηγικά και τεχνολογικά, πλησιάζοντας έτσι στο κάτω μέρος της αμέσως μεγαλύτερης κατηγορίας. Σε ό,τι αφορά την αυτόματη έκδοση, η γνώμη μας είναι πως απευθύνεται σ’ αυτούς που θα χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο αποκλειστικά σε αστικές συνθήκες. Εκεί είναι εύχρηστο, ξεκούραστο, ευέλικτο και οικονομικό. Όσο σκοπεύουν να χρησιμοποιούν περιστασιακά το αυτοκίνητο και εκτός πόλης πιστεύουμε ότι πρέπει να προτιμήσουν την έκδοση με το χειροκίνητο κιβώτιο.

Η σημαντική αύξηση του μεταξονίου κατά 40 χιλιοστά σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο είχε ως αποτέλεσμα και την αύξηση των εσωτερικών χώρων, που είναι άνετοι για τέσσερις επιβάτες, ακόμα και αν αυτοί χρειαστεί να μετακινηθούν σε μια μεγάλη διαδρομή. Έχουν μάλιστα την δυνατότητα να μεταφέρουν και τα πράγματά τους, αφού χώρος αποσκευών των 252 λίτρων είναι πολύ καλός για μικρό αυτοκίνητο, πλησιάζοντας στα επίπεδα της επόμενης κατηγορίας. Ήδη λοιπόν το αυτοκίνητο προσφέρει από πλευράς χρηστικότητας πολύ καλύτερες υπηρεσίες από αυτές που προσέφεραν παλιότερα τα μίνι αυτοκίνητα πόλης, καθώς μάλιστα και οι χώροι για μικροπράγματα είναι πολύ καλοί, αλλά και συνολικά το εσωτερικό είναι ιδιαίτερα προσεγμένο, χωρίς πολυτέλειες μεν και μαλακά πλαστικά, αλλά καλά φτιαγμένο και με προσοχή στη λεπτομέρεια. Ακριβώς γι’ αυτό, πάντως, θα παρατηρήσουμε ότι τα «ραφάκια» που υπάρχουν για μικροπράγματα μπροστά από το μοχλό ταχυτήτων και πάνω από το ντουλαπάκι στο ταμπλό δεν έχουν αντιολισθητικό υλικό, οπότε ό,τι ακουμπήσει κανείς εκεί, γλιστράει και… πηγαινοέρχεται κατά την κίνηση του αυτοκινήτου.

Αρκετά καλή είναι η θέση οδήγησης, αλλά η ρύθμιση της πλάτης του καθίσματος είναι κλιμακωτή και όχι συνεχής, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί ορισμένοι οδηγοί να μη βρουν απόλυτη ακρίβεια τη θέση που τους βολεύει. Η τιμή του αυτοκινήτου στην αυτόματη έκδοση 1.2 ξεκινάει από 13.690 ευρώ, με ένα πολύ καλό επίπεδο βασικού εξοπλισμού, που περιλαμβάνει ESP με hill holder, πακέτο ασφαλείας με σύστημα προειδοποίησης εκτροπής λωρίδας και υποβοήθηση διατήρησης λωρίδας, σύστημα προειδοποίησης απόσπασης προσοχής, σύστημα προειδοποίησης επικείμενης σύγκρουσης και αυτόματου φρεναρίσματος με αναγνώριση πεζών, σύστημα αυτόματης ρύθμισης προβολέων, 6 αερόσακους, κλιματισμό, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός, κεντρικό κλείδωμα με τηλεχειρισμό, cruise control, αυτόματα φώτα, υπολογιστή ταξιδιού, συναγερμό, ηχοσύστημα με Bluetooth, θύρα USB και χειριστήρια στο τιμόνι, σύστημα start-stop, σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών. Η μόνη έλλειψη είναι αυτή της ρεζέρβας. Από την άλλη πλευρά στα ατού του αυτοκινήτου συγκαταλέγεται η 5ετής εργοστασιακή εγγύηση χωρίς όριο χιλιομέτρων.

Κινητήρας-κιβώτιο
Ο 4κύλινδρος κινητήρας 1.2 με τους 84 ίππους έχει τη δύναμη για να κινήσει άνετα το αυτοκίνητο αντεπεξέρχεται στις απαιτήσεις και περιαστικών διαδρομών. Η έκδοση με το πεντάρι αυτοματοποιημένο χειροκίνητο, που εκ των πραγμάτων είναι πιο αργό από ένα χειροκίνητο ή ένα αυτόματο διπλού συμπλέκτη, είναι σαφώς πιο ράθυμη, με μέτριες επιδόσεις για κίνηση έξω από την πόλη (0-100 χλμ./ώρα σε 15,8” αντί για 12,6”). Και προφανώς απευθύνεται σε όσους θέλουν το αυτοκίνητο με τη μεγαλύτερη μεν ισχύ του 1.2 σε σχέση με το χιλιάρι, αλλά αποκλειστικά για χρήση μέσα στην πόλη, στην κίνηση της οποίας εξασφαλίζει προφανώς πιο εύκολη και ξεκούραστη οδήγηση, καταργώντας την ανάγκη για χειροκίνητες αλλαγές ταχυτήτων. Σ’ αυτές τις συνθήκες άλλωστε δεν γίνονται ιδιαίτερα αισθητές, άρα και δεν ενοχλούν οι πιο αργές αλλαγές ταχυτήτων σε σχέση με το χειροκίνητο. Θα λέγαμε μάλιστα ότι αξιοποιεί και πιο αποτελεσματικά τον κινητήρα, αφού αν και η επίσημη κατανάλωση στην πόλη είναι ελαφρά υψηλότερη από αυτή του χειροκίνητου, στη διάρκεια της δοκιμής μας ήταν ελαφρά χαμηλότερη, κοντά στα 7 λίτρα/100 χλμ. Προφανώς γιατί το αυτόματο κιβώτιο δεν… βαριέται να αλλάζει ταχύτητες ακριβώς όταν πρέπει, όσο συχνά κι αν είναι αυτό, σε αντίθεση με τον οδηγό, για τον οποίο η οδήγηση στην πόλη είναι συνήθως μια αγγαρεία. Στον ανοιχτό δρόμο οι ισορροπίες αλλάζουν υπέρ του χειροκίνητου, με την κατανάλωση του αυτόματου να είναι ελαφρά υψηλότερη (όχι όμως υψηλή!), γύρω στα 6,5 λίτρα/100 χλμ. αντί για 6.

Οδηγώντας
Έχοντας μία πολύ καλή προϊστορία από τον προκάτοχό του, το νέο i10 αποδεικνύεται ακόμα καλύτερο, με πολύ ικανοποιητική ποιότητα κύλισης και άνεση στην πόλη, αλλά και μία πολύ καλή συμπεριφορά έξω από το αστικό περιβάλλον, όπου οι απαιτήσεις φυσικά είναι πολύ μεγαλύτερες. Θα λέγαμε μάλιστα, ότι πρέπει να είναι ακόμα καλύτερο απ’ ό,τι διαπιστώσαμε στη δοκιμή μας, γιατί το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν στην πιο πλούσια έκδοση, η οποία έχει λάστιχα διαστάσεων 195/45 16! Το πολύ χαμηλό προφίλ τους σίγουρα δεν κολακεύει το αυτοκίνητο, αφού τα αρκετά άκαμπτα πλαϊνά των ελαστικών δεν μπορούν να απορροφήσουν το ίδιο αποτελεσματικά τις ανωμαλίες των δρόμων, ιδιαίτερα στην Αθήνα, που είναι γεμάτη λακκούβες και σαμαράκια. Η άποψή μας είναι, αν θέλει κανείς μια ακόμα πιο πλούσια από τη βασική έκδοση, ότι μπορεί να επιλέξει την τρίτη έκδοση εξοπλισμού, που έχει λάστιχα με προφίλ 55, τα οποία είναι πολύ καταλληλότερο για ένα μικρό αυτοκίνητο στους ελληνικούς δρόμους.

Από εκεί και πέρα, η συνολική εικόνα του αυτοκινήτου είναι αναβαθμισμένη, όντως προσφέρει υπηρεσίες που θυμίζουν μεγαλύτερα αυτοκίνητα του παρελθόντος και σε περίπτωση που θα κινηθεί έξω από την πόλη δεν θα αγχώσει καθόλου τον οδηγό, προσφέροντας σταθερότητα, καλό κράτημα και πολύ προοδευτική συμπεριφορά, που δεν αιφνιδιάζει ποτέ, απολύτως ικανοποιητικό τιμόνι και καλά φρένα (τα οποία πρέπει να σημειώσουμε ότι έχουν δίσκους στους πίσω τροχούς μόνο στις δυο πλουσιότερες εκδόσεις, όπως αυτή που οδηγήσαμε).

Η τιμή του αυτοκινήτου στην αυτόματη έκδοση 1.2 ξεκινάει από 17.440

ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΤΑΣ