Ως μάνταλο ορίζεται το μακρόστενο κομμάτι από μέταλλο ή ξύλο με ορθογώνια διατομή που είναι ελεύθερο να περιστραφεί στο ένα του άκρο γύρω από άξονα ενώ το άλλο του είναι ελεύθερο να καταλήξει είτε εντός εγκοπής είτε πάνω σε άλλη προεξοχή, χρησιμεύοντας στην ασφάλιση ενός σταθερού αντικειμένου. Στο δεύτερο γκολ της ΑΕΚ στο Αγρίνιο, στο 87ο λεπτό, για την πρεμιέρα της στη νέα σεζόν μια εβδομάδα μετά το τέλος της… προηγούμενης, το κορμί του Πέτρου Μάνταλου εκτέλεσε αυτή ακριβώς την κίνηση. Όχι μόνο λόγω επωνύμου αλλά και φινέτσας, κράτησε το ένα πόδι σταθερό, με το άλλο προσποιήθηκε για να ‘αδειάσει’ τον αντίπαλο που έπεφτε για τάκλιν και πασάροντας στον εαυτό του εκτέλεσε εύστοχα στη γωνιά της εστίας Παναιτωλικού ‘ασφαλίζοντας’ περίτεχνα μια εκτός έδρας νίκη που είχε απειληθεί με ‘αρπαγή’ λίγα λεπτά νωρίτερα.
Η παρουσία του φυσικού αρχηγού της (αντί του αγχωμένου και άγαρμπου στα μαρκαρίσματα Νασίμ Χνιντ), που έφερε την υποχρεωτική αλλαγή συστήματος και την εγκατάλειψη του ‘βαλτωμένου’ 3-5-2, είχε καλωπίσει την απόδοση της Ένωσης στον αγωνιστικό χώρο. Σχεδόν ολική μεταμόρφωση. Από τη μία τελική στα πρώτα 45 λεπτά (τουλάχιστον προς την εστία), οι ‘κιτρινόμαυροι’ έφτιαχναν τη μία επίθεση μετά την άλλη (τέλειωσαν στο φινάλε με 8 στο σύνολο και οι 6 εντός τέρματος) χάρη στη γαλήνια απλότητα που προσέδωσε ο διεθνής μέσος στην κυκλοφορία της μπάλας και πάσχιζαν πολύ πιο ορθολογικά να βρουν τη διέξοδο από τον εγκλωβισμό που βίωναν στο πρώτο μισό, έχοντας ως τότε ως πιο ενεργητικό παίκτη τον Βασιλαντωνόπουλο: την έκπληξη της 11άδας.
Αλλαγές παιχνιδιού με διαγώνιες μπαλιές ακριβείας, κάθετο παιχνίδι από τον άξονα με κινήσεις στην πλάτη της άμυνας και άνοιγμα των γραμμών των γηπεδούχων προς τα πλάγια παρήγαγαν τις προϋποθέσεις για το 1-0. Το οποίο ήρθε, όχι απρόοπτα αλλά μάλλον παραδόξως, στο 68′ από την κεφαλιά του πιο ‘κοντού’ εκ των επιθετικών που χρησιμοποιούσε ταυτόχρονα εξ αρχής, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία λόγω έλλειψης χημείας, ο Μάσιμο Καρέρα. Ο Μάρκο Λιβάγια σηκώθηκε στο σωστό χρόνο, κέρδισε τη φάση στον αέρα με δυναμισμό και έστειλε την μπάλα στην απέναντι πλευρά του Κνετ. Το γκολ είχε ανταμείψει την ΑΕΚ για την υπεροχή που έβγαλε στο πρώτο μισό του β’ ημιχρόνου, αλλά και την επιμονή του Μάνταλου να μην εγκαταλείψει μια χαμένη φάση, να αποκομίσει το κόρνερ και εκτελώντας το ο ίδιος να σημαδέψει το κεφάλι του Κροάτη επιθετικού στο πρώτο δοκάρι.
Ήταν η αρχή του τέλους της προσπάθειας που κατέβαλε ο Παναιτωλικός για να μην χάσει τουλάχιστον. Έκτοτε, άνευ εμπνεύσεων ή εναλλακτικών στο μονοδιάστατο παιχνίδι του, θα είχε τύχει να κερδίσει οτιδήποτε από το ματς, μόνο στην περίπτωση που ο Παναγιώτης Τσιντώτας δεν έπιανε το κακοεκτελεσμένο πέναλτι του Νικολάς Ματσόλα. Ο Τσιγκρίνσκι επενέβη αργοπορημένα στη φάση και ο ταχύς Ντίας, χτυπημένος στο κουντουπιέ, κέρδισε δικαιολογημένα την παράβαση. Η αυτοπεποίθηση ξεχείλιζε από την πρότερη απόκρουσή του στην εκτέλεση του Ελ Αραμπί, στον Τελικό του Κυπέλλου, και κάνοντας μονάχα ένα βήμα αριστερά όχι μόνο απέκρουσε αλλά και άρπαξε σε δεύτερο χρόνο την μπάλα, βλέποντας τον 30χρονο Αργεντίνο επιθετικό να σκοντάφτει και να πέφτει απογοητευμένος για τη ξοδεμένη ευκαιρία του 75′. Ο 27χρονος τερματοφύλακας είχε προφτάσει κιόλας σε δύο ματς να διώξει ένα μεγάλο ποσοστό της αμφιβολίας από το μυαλό του Καρέρα για τη διαδοχή του Βασίλη Μπάρκα στα γκολπόστ, δικαιώνοντας όσους επέμειναν να τον χρίσουν #1.
Από τον Μάνταλο ήξερε τι μπορεί να πάρει ο προπονητής της ΑΕΚ, διορθώνοντας το δικό του λάθος στο αρχικό σχήμα. Από τον Τσιντώτα το ανακαλύπτει στην πορεία. Στην ευρωπαϊκή μάχη με τη Σεντ Γκάλεν (που ακολουθεί) διακυβεύονται, βέβαια, πολλά περισσότερα.
Πηγή: contra.gr
