Ο μεγάλος αστεροειδής που έπεσε στη Γη πριν περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια και συνέβαλε καθοριστικά στην εξαφάνιση σχεδόν όλων των δεινοσαύρων και περίπου των τριών τετάρτων όλων των ειδών ζώων και φυτών, προκάλεσε ένα αρχικό πανύψηλο κυματοσυρμό ύψους ενάμισι χιλιομέτρου (1.500 μέτρων) που ταξίδεψε χιλιάδες χιλιόμετρα σχεδόν σε όλους τους ωκεανούς του πλανήτη, εκτιμούν Αμερικανοί και άλλοι επιστήμονες.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, τη Νέα Ζηλανδία και τη Γκάνα, με επικεφαλής τη Μόλι Ρέιντζ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “AGU Advances” της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικής, βασίζουν τις εκτιμήσεις τους σε ένα νέο υπολογιστικό μοντέλο, το οποίο τροφοδότησαν με όλα τα διαθέσιμα γεωλογικά και ωκεανογραφικά δεδομένα από περίπου 100 περιοχές της Γης.
Ο αστεροειδής, που ονομάστηκε Τσιξουλούμπ, εκτιμήθηκε ότι είχε διάμετρο 10 έως 14 χιλιομέτρων και προσέκρουσε στον πλανήτη μας με ταχύτητα 12 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Έπεσε στην περιοχή του σημερινού Γιουκατάν στο Μεξικό σε γρανιτικό φλοιό πάνω από τον οποίο υπήρχαν παχιά στρώματα ιζημάτων και ρηχά νερά θάλασσας, ανοίγοντας έναν κρατήρα διαμέτρου περίπου 100 χιλιομέτρων και εκτινάσσοντας τεράστιες ποσότητες πυκνών νεφών σκόνης και αιθάλης στην ατμόσφαιρα.
Η μελέτη μοντελοποίησης συμπέρανε -με βάση τις σχετικές προσομοιώσεις- ότι δυόμισι λεπτά μετά το πλήγμα υψώθηκε από το σημείο πρόσκρουσης ένα πανύψηλο τείχος νερού ύψους 4,5 χιλιομέτρων, το οποίο γρήγορα υποχώρησε. Όμως δέκα λεπτά μετά την πρόσκρουση και σε απόσταση έως 220 χιλιομέτρων ένα τεράστιο κύμα ύψους 1,5 χιλιομέτρου άρχισε να σαρώνει τον ωκεανό προς όλες τις κατευθύνσεις.
Μία ώρα μετά το χτύπημα από τον αστεροειδή, εκτιμάται ότι το υπερκύμα είχε πια εξαπλωθεί έξω από τον Κόλπο του Μεξικού προς τον Βόρειο Ατλαντικό. Τέσσερις ώρες μετά, τα κύματα, κινούμενα με υποθαλάσσια ταχύτητα 20 εκατοστών το δευτερόλεπτο, είχαν φθάσει στον Ειρηνικό Ωκεανό, ενώ έπειτα από 24 ώρες, έχοντας διασχίσει το μεγαλύτερο μέρος του Ειρηνικού από τα ανατολικά και του Ατλαντικού από τα δυτικά, είχαν πλέον εισέλθει στον Ινδικό Ωκεανό και από τις δύο πλευρές του. Τελικά, μετά από 48 ώρες, κύμα ύψους πολλών μέτρων είχαν πλήξει τις περισσότερες ακτογραμμές του πλανήτη, πλημμυρίζοντας και διαβρώνοντας τις. Σημειωτέον ότι, όπως εκτιμά το νέο μοντέλο, η σχετικά κλειστή θάλασσα της σημερινής Μεσογείου απέφυγε τις ισχυρότερες συνέπειες του κύματος.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η αρχική ενέργεια του υπερκύματος ήταν 30.000 φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια του πολύνεκρου και καταστροφικού κύματος (ενός από τα μεγαλύτερα στη σύγχρονη ιστορία) που προκλήθηκε τον Δεκέμβριο 2004 μετά από υποθαλάσσιο σεισμό στον Ινδικό Ωκεανό, προκαλώντας περισσότερα από 230.000 θύματα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ