Ο σεισμός απομάκρυνε τη Μυτιλήνη 4,4 εκατοστά από τη Χίο!

Εντυπωσιάζει η ανακάλυψη των επιστημόνων ότι ο σεισμός των 6,1 της κλίμακας Ρίχτερ που χτύπησε τη Λέσβο προκάλεσε την απομάκρυνσή της κατά 4,4 εκατοστά από το νησί της Χίου, γεγονός που προκαλεί προβληματισμούς για τις επιπτώσεις των γεωλογικών αλλαγών που συμβαίνουν στο Αιγαίο.

Την αποκάλυψη της μετακίνησης του νησιού έκανε μιλώντας στην εφημερίδα «Τα Νέα» ο διευθυντής ερευνών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών εξηγώντας ότι η καταγραφή έγινε από δύο γεωδαιτικούς σταθμούς που βρίσκονται στα δύο νησιά και οι οποίοι χρησιμοποιούνται ώστε να καταγράφουν τις ακριβείς μετρήσεις των συντεταγμένων εδάφους πριν και μετά από ένα σεισμό.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες ο σεισμός προκλήθηκε από το ρήγμα που βρίσκεται νότια του Πλωμαρίου, καθώς το επίκεντρό του εντοπίστηκε 14 χιλιόμετρα νότια της ακτής του χωριού. Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν ενεργοποιήθηκε το βορειοδυτικό τμήμα του ρήγματος που φτάνει μέχρι την Ερεσό, προβληματίζει τους επιστήμονες.

Αυτή τη στιγμή πάντως, συνεχίζεται η καταγραφή των ζημιών στα σπίτια του νησιού. Συνολική έχουν διενεργηθεί 1.361 αυτοψίες στις οποίες 753 κτίρια κρίθηκαν μη κατοικήσιμα και 608 κατοικήσιμα.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία από τις 1.361 αυτοψίες που έχουν γίνει, οι 1.192 αφορούν σε κατοικίες από τις οποίες οι 645 κρίθηκαν μη κατοικήσιμες. Οι υπόλοιπες αφορούν σε διάφορα κτίρια ή σε ναούς και επαγγελματικούς χώρους.

Μία εβδομάδα μετά την εκδήλωση του κύριου σεισμού, τα επιστημονικά δεδομένα συνοψίζονται στα παρακάτω:

Η μετασεισμική ακολουθία εξελίσσεται ικανοποιητικά και η δόνηση μεγέθους 5,3 βαθμών που εκδηλώθηκε στις 20:50 το βράδυ του Σαββάτου εκτόνωσε σε μεγάλο βαθμό τις συσσωρευμένες τεκτονικές δυνάμεις. Η διαδικασία της σεισμικής εκτόνωσης αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον δυο μήνες.

Όλοι οι μετασεισμοί προήλθαν από το ίδιο ρήγμα, διεύθυνσης ΒΔ-ΝΑ, μήκους 25 χιλιομέτρων, κοντά στη νότια ακτογραμμή της Λέσβου και δεν παρουσιάστηκε διασπορά.

Ο συγκεντρωτισμός στην καταστροφικότητα του σεισμού στην περιοχή της Βρίσας είναι ένα φαινόμενο που απαιτεί δοκιμές και εφαρμογές σε πραγματικές συνθήκες στην περιοχή, ώστε να εξαχθούν ασφαλή σχετικά συμπεράσματα σχετικά με τα αίτιά του.

Η ανοικοδόμηση της περιοχής και η αποκατάσταση των ζημιών είναι δυνατό να ολοκληρωθούν σε ένα χρονικό πλαίσιο τριών – τεσσάρων ετών.

Διαβάστε επίσης: Νέα πρόκληση της Τουρκίας με παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου